Terug onder water…
Tja die 6 maanden werd een jaar. Ik was er van overtuigd dat ik me eerst helemaal hersteld moest voelen voordat ik weer zou gaan duiken.
Na een jaar heb ik die weg omhoog gevonden. Ik voel me beter dan twee jaar terug. Mijn conditie is goed en ben flink afgevallen door gezondere voeding en beter bewegen. Dus met hernieuwd zelfvertrouwen een duikkeuring aangevraagd. En zojuist ook weer goed gekeurd! Jammer dat het duikseizoen hier wel zo’n beetje voorbij is. Maar geen nood: in de winter de trainingen in het zwembad weer op pakken. De nieuwjaarsduik sla ik denk ik nog maar even over. Met Pasen hoop ik ook weer buiten te gaan duiken. tot de Paasduik!
2017, Wat zal dit jaar me brengen?
Vorig jaar heb ik in oktober tijdelijk afscheid genomen van het duiken. Dit in verband met problemen op gebied van gezondheid.
Ik heb mijzelf een pauze van 6 maanden gegeven en dan wil ik me laten herkeuren. Afhankelijk van deze keuring hoop ik voorzichtig het duiken weer te kunnen oppakken.
Duik 277 en 278 Zeeland weekend 2016
Het weer is goed en wij hebben er zin in om heerlijk een weekendje te duiken in Zeeland. Als we de camping op komen is het al gezellig druk. Eerst even kennis maken en vervolgens nadat we een plek toegewezen hebben gekregen, de caravan en tent opzetten.
Het weer is redelijk alhoewel helemaal droog houden we het niet …. Maar goed het is een duik weekend dus ook helemaal niet de bedoeling om droog te blijven. Zaterdag morgen met Hans gedoken bij onze vertrouwde stek “De Lange muur aan de Kerkweg”
De klim over de dijk; daar zie je bij aanvang altijd het meest tegenop maar die valt achteraf altijd weer mee. Aan de waterkant onze brillen natmaken en plonzen maar. Kompas stellen, teken en daar verdwijnen we onder water. Op zo’n 10 meter diepte koersen we naar rechts totdat we bij de kunstmatige rifbollen uit komen. We kijken hier wat rond en keren vervolgens om. Op zo’n 6 meter diepte zwemmen we nu langs de kant terug en een stukje voorbij de steiger. Het is nog redelijk vroeg en op deze diepte dringt meer licht door wat het allemaal wat minder grauw maakt. Af en toe kijk ik naar Hans die zich inmiddels heel vertrouwd voelt in deze onderwater wereld. Ik geef een teken dat we langzaam terug gaan richting de steiger. En precies zoals gepland steken wij na 42 minuten onze hoofden weer boven water op zo’n 2 meter van de trap bij de steiger.
’s Middags maak ik een tweede duik met Mark en vertrekt Hans richting Hilversum voor de uitzending van vanavond en morgenochtend. Het is jammer dat het duikweekend in 2017 samen valt met het Camptrailer weekend. dus volgend jaar zijn wij er voor het eerst sinds een lange tijd niet van de partij…..
Iedereen weer hartelijk bedankt voor een fantastisch en vooral ook heel gezellig weekend. Claudia, weet dat je een toppertje bent!
Duik 276 Spiegelplas met Mark
Tweede Pinksterdag; de weersverwachtingen voor Pinksteren waren verschrikkelijk maar gelukkig valt het allemaal erg mee. Ja, het is 10 graden kouder dan vorige week maar gelukkig is de zon regelmatig van de partij. Prima weer voor een duikje!
Ik heb de laatste tijd zeer weinig gedoken omdat ik problemen heb met mijn knie. Gelukkig lijk ik deze problemen weer een beetje onder controle te hebben en gaat het goed zolang ik mijn knie niet teveel belast. Dus toen Mark me vroeg voor een duik, was ik er direct voor in. Vandaag duiken wij in de Spiegelplas bij Nederhorst den Berg. De Spiegelplas ligt in een natuurgebied van Natuurmonumenten en is ontstaan door turf- en zandwinning. De plas is op het diepste punt zo’n 45 meter diep, niet dat wij de ambitie hebben om zo diep te gaan…..
Als ik aan kom op de parkeerplaats is het droog en zonnig, Mark is er al. We kleden ons om en lopen bepakt en bezakt naar de duiklocatie. Ik duik in enkel 7mm. Misschien iets te enthousiast want het water is nog vrij koud, zeker hier. Maar het is nu te laat om er nog iets aan te doen dus plons-plons en wij liggen er in. Het water aan de oppervlakte is in elk geval goed te doen. Het zicht is goed en onder de 8 meter perfect (onder de thermocline).
Mark navigeert en ik volg. Het is zeker twee jaar terug sinds ik hier heb gedoken dus ik vind het helemaal goed om te volgen. Onder water is nog niet veel te beleven. De kanten zijn nog nauwelijks begroeid en ook aan vis valt het wat tegen. Wel heel veel zoetwatergondeltjes (visjes) in alle maten en we zien ook nog oude strengen baarskuit (zie foto, deze foto is niet van vandaag trouwens)
Mark steekt de plas onder water recht over en vervolgens zwemmen wij rustig langs de kant terug richting de steiger.
Onder water is het goed te zien hoe flinke regenbuien over trekken maar naarmate wij weer dichter bij de kant komen komt er meer zon door en dringt er dus ook onder water veel meer licht door. Na 46 minuten is het weer zover dat we ons hoofd boven water steken.
Heerlijk verfrist kleden wij ons in het zonnetje om. Wat een topduik weer. Als we onze logboeken invullen zie ik dat ik een paar duiken van vorig jaar nog niet verwerkt heb in deze web log (zal dit snel alsnog doen….)
Mark Bedankt en tot de volgende keer!
Duik 274 en 275, Zeeland weekend 2015
Dit jaar is het ABC Zeeland weekend weer op camping 
den Osse in Zeeland (21 t/m 24 augustus)
Het weer is niet 100% van wat je hoopt. Maar tussen de buitjes door is het prima duik- en kampeer-weer. De opkomst vanuit de vereniging is groot en het veld staat dan ook bijna helemaal vol. Vrijdagavond starten we met een gezamenlijke BBQ de traditionele nachtduik van de vrijdag is naar de zaterdag verplaatst omdat de animo meestal wat achter bleef. Dat bleek een hele goede zet te zijn want zaterdag zit de nachtduik nagenoeg vol.
Maar eerst zaterdag overdag: ‘s Morgens duik ik met Erik en Mark bij ‘het Koepeltje’. Een hele relaxte kantduik van ongeveer een uur. Op de terugweg lukt het ons keurig bij het vertrekpunt uit te komen en weg te blijven uit de vaargeul. Veel kreeft, gondeltjes en ander onder water leven gezien.
‘s Middags vertrekt Hans richting Hilversum voor zijn uitzendingen. Hij komt pas zondagavond weer terug. Samen met Erik en de andere Mark maken wij ‘s middags een mooie kantduik bij de lange muur. Het is hier erg druk met duikers en het zicht is dan ook over het algemeen matig. Maar soms kom je ineens in een stuk met glashelder zicht uiteindelijk blijven wij ruim een uur onder water. Het onderwater leven is hier overvloedig. Hoe langzamer je duikt (of stil hangt) hoe meer je ziet. Ik kijk mijn ogen uit en geniet intens. Kreeften zijn niet zo aardig tegen hun buren wanneer er eentje even te dicht bij komt. Wordt er direct gewaarschuwd. “Wegwezen! Zo niet, dan zal ik je laten zien wie de sterkste is”. Deze gevechten kunnen heftig zijn. Menige kreeft verliest zo een van zijn scharen. Gelukkig voor de kreeft hoeven ze niet voor de rest van hun leven verder als éénarmige bandiet… kreeften hebben het vermogen dat ledematen die verloren zijn gegaan, terug groeien. Hierdoor zie je regelmatig kreeften met asymmetrische scharen. Een grote normale en een kleinere die aan het her-groeien is. (Regeneratievermogen)
Ik heb de afgelopen anderhalve jaar best veel hinder gehad van mijn knie met het duiken. Maar dit weekend gaat goed dus ik kijk weer vooruit. Regeneratie is voor mij dus nog niet nodig……..
‘s Avonds ga ik niet mee met de nachtduik maar wel kan ik iemand gelukkig maken door mijn duiklamp uit te lenen. In plaats daarvan ga ik met een groep naar down-town Renesse voor de zomermarkt! Niet echt de ‘The Place To Be’ wat ik er van verwacht had…. Maar wij zijn nu mooi op tijd terug om alles klaar te zetten voor de ploeg nachtduikers.
Zondag is voor velen weer tijd om in te pakken. Ik besluit wat aandacht aan onze hond Tommie te geven en maak een lange wandeling langs de prachtige Zeeuwse kustlijn.
‘s Avonds slaat het weer om en worden de tenten geteisterd door hevige regenbuien. Wij kunnen ons er niet echt druk over maken. We zitten heerlijk droog in de Ossenhut, het restaurant van de camping. Het is guur buiten maar binnen is het warm en nog lang gezellig…..(zie foto)
In de nacht klaart het gelukkig weer op en de volgende dag kunnen we alles weer droog inpakken.
Ik wil velen van harte bedanken. De feestcommissie die dit weekend georganiseerd heeft. Claudia wil ik apart bedanken. Zij is de motor achter het Zeelandweekend en zet haar organisatietalent met volle overgave in! En natuurlijk bedank ik ook mijn buddy’s; Erik, Mark en Mark voor de heerlijke duiken. En verder iedereen voor de gezelligheid, Tot volgend jaar!
Duik 273 Vinkeveen, Zandeiland 4 met Mark
Vandaag officieel de eerste tropische dag van 2015. Vanmorgen vroeg thuis alle ramen open gezet en direct ook alle zonnewering omlaag. Vanaf 9 uur alle ramen en deuren hermetisch dicht gehouden. En terwijl de temperatuur geleidelijk oploopt, blijft het binnen redelijk cool. Maar omdat we nog niet echt hebben kunnen wennen aan dit weer wordt ik toch behoorlijk onrustig van deze temperaturen. Dus blij dat ik vanmiddag met Mark heb afgesproken om een uurtje onder te duiken in Vinkeveen.
Op weg naar Vinkeveen de airco op maximaal. Geleidelijk wordt de temperatuur draagbaar….. Als ik de parkeerplaats op rijd zie ik Mark, Jelle en Otto staan. Ik zie er tegenop om uit de auto te komen. Jelle en Otto zijn net alweer omgekleed, zij hebben hun nachtduik i.v.m. met het aankomende onweer verzet naar vanmiddag.
Ik zie er een beetje tegenop om straks in de brandende zon zo’n zwart duikpak aan te trekken. Maar ja, duiken in zwembroek is geen optie….. Dus toch maar mijn pak aan. Wel even eerst in het water plonzen voordat ik de rest van de uitrusting aantrek.
Het is vandaag niet druk onder water dus in alle rust lekker genieten van het rijk ‘alleen’. Aan de oppervlakte is het water zo’n 17 graden. Op 12 meter diep 14 graden. Tussen de 3 en 5 meter hangt er een thermocline. Dit is een scheiding tussen twee lagen water met verschillende temperatuur en dichtheid. De bovenlaag is wat melkachtig en in de laag daaronder is het zicht goed. Zo’n 6 – 10 meter.
In de botter spot ik een polsdikke paling die alleen met zijn kop uit zijn hol steekt. Het doet me sterk denken aan een mureen. Aan het formaat te zien zal het niet lang meer duren voordat deze paling aan een tocht van 6000 kilometer begint om zich voort te planten in de Sargassozee. Rare beestjes die palingen, het grootste deel van hun leven geslachtsloos, zijn of haar geslachtsorganen ontwikkelen zich pas in de Sargassozee. Zo’n 6000 kilometer van huis… Op zich wel praktisch; geslachtsorganen die je alleen hebt op het moment dat je ze echt nodig hebt. Maar ik zou dat wel een beetje saai vinden, dus ben ik vooralsnog blij met de menselijke evolutie…!
Als we dan toch met de onderwaterlente bezig zijn… We hebben ook nog even het gebied bezocht waar je elk jaar weer de babysnoekjes kunt vinden. Maar hiervoor is het nog net iets te vroeg, hoewel het me niet zou verbazen als binnenkort de eerste babysnoekjes weer gespot worden.
Precies na één uur, steken we onze hoofden weer boven water. Wat? zon is weg , de ligweide leeg, het water is donker en klots onrustig! Zo anders als toen we er indoken. Tijdens het omkleden horen we het onweer razendsnel dichterbij komen – we zouden denken dat het nog wel een uur zou duren – maar al voordat we droge kleding aan hebben, begint het fors te regenen. Op weg naar huis geeft de thermometer in de auto 22,5 graden aan. Elf graden lager dan op de heenweg!
Mark bedankt. Het was weer een bijzondere duik!
Duik 272, Vinkeveen Zandeiland 4, met Mark
Heerlijk een weekje vakantie! En het weer speelt optimaal mee. De parkeerplaats bij Vinkeveen is bijna vol maar voor ons zijn er nog mooi twee vrije plekjes.
De temperatuur is al vroeg lekker warm dus neem ik de gok dat het water ook al wat warmer is; ik schat zo rond de 12 graden. Dat betekent voor mij dat ik in een enkel 7mm pak kan duiken. De meesten om ons heen duiken nog met een droogpak of met dubbel 7mm. Maar hoe dikker je pak, hoe stugger en dus minder vrij.
Ik heb wat problemen met de draadloze drukmeter maar uiteindelijk kunnen we er toch in plonzen en dat is lekker want een rubber pak in de volle zon is geen pretje. Zodra we onder water zijn, zie je wat al die duikers doen voor het zicht. In het duikgebied is het zo druk met nieuwe cursisten dat het zicht 2 tot maximaal 4 meter is.
Dan maar snel dwars door het duikgebied heen en de buitenranden opzoeken. Natuurlijk wel even langs de botter en en de bus uit Dronten. Op 12 meter diepte is de temperatuur van het water wat lager. Ongeveer zo’n 10 graden. Maar boven de 10 meter stijgt de temperatuur met zo’n twee graden en dat is een aangenaam verschil!
Het blijft grappig als je ineens een -half in de modder weggezakte- witte personenauto met aanhangwagen tegenkomt. Een dreuzel voorwerp in de toverwereld van Harry Potter….
Veel vis is er vandaag niet te zien. We zien een posje en klein schooltje baarsjes van zo’n 10 cm. En verder wat kuitpakketjes van de baars. De meeste pakketjes zijn wat ouder maar onderweg vinden we ook nog verse pakketjes kuit dat er uitziet als een soort netje. Links van het duikgebied is het zicht door de wind van gisteren ook niet optimaal maar over het algemeen redelijk, met een zicht van zo’n 7 meter.
Na 50 minuten kom ik volkomen relaxed boven water. Wat heb ik heerlijk gedoken…. Bedankt Mark, topduikje, genieten!
Duik 271, Paasduik, Zandeiland 4 Vinkeveen
Vandaag voor ons geen meubelboulevard, Keukenhof of dierentuin. Wij hebben ons aangemeld voor de traditionele Paasduik, de opening van een nieuw duikseizoen.
Tijdens deze duik gaan we ook weer net als voorgaande jaren op zoek naar Paaseieren onder water. Maar zover is het nog niet. We beginnen met een luxe Paasbrunch aangeboden door de vereniging. Tijdens de brunch kunnen kinderen eieren beschilderen welke ze later tijdens de speurtocht weer moeten zien terug te vinden. Terwijl de kinderen nog naarstig op zoek zijn naar hun ei, vertrekken de duikers richting Vinkeveen.
In de auto neem ik met Hans nog wat duikvaardigheden door. Hans twijfelt een beetje door de temperatuur van het water, hij heeft fysiek niet dezelfde isolatie als ik en voelt zich vandaag ook niet helemaal fit.
Van horen zeggen, is de temperatuur van het water waarschijnlijk niet hoger dan de 5 graden. En dat is best weinig voor deze tijd van het jaar. Maar gelukkig kan ik Hans geruststellen. Als wij de duiktijd een beetje aanpassen, is het ook met 5 graden goed te doen.
Het voordeel van de paasbrunch vooraf is dat inmiddels de drukte in Vinkeveen over het hoogtepunt heen is. (De foto geeft een wat vertekend beeld. Er staan nog zeker zo’n 40 auto’s) Wij zijn met de vereniging goed vertegenwoordigd met 14 mannen/vrouwen. Waarvan er 9 duikers met een natpak duiken (deze pakken lopen tijdens de duik vol met een laagje water en zijn dus alleen geschikt voor de echte ‘diehards’, haha. Op bovenstaande foto het bewijs dat ik één van die ‘diehards’ ben (en Hans trouwens ook)
Aan de waterkant een korte briefing door Roy. Er liggen meerdere eieren onder water. De eieren zijn driekleurig geschilderd en voorzien van een nummer. Om iedereen een kans te geven, mag je als buddy-paar maar drie eieren meenemen. En dan ook nog van het juiste nummer (1x nummer 1, 1x nummer 2 en de laatste nummer 3)
Plons plons, we liggen er in! Langzaam voel ik het water in mijn pak lopen maar echt koud…. het valt eigenlijk best mee. (6 graden…..) Mijn gezicht is deels onbeschermd alsook mijn handen. Daar voel ik de meeste kou. Na de eerste twee meter is alle lucht uit de pakken verdwenen en kunnen we een mooi neutraal drijfvermogen handhaven.
Het eerste ei (nr 2) vinden we tussen de onderwater wip-kippen….! Even verder op bij de bus uit Dronten (een afgezonken oude stadsbus) liggen ei nr 1 en nr 3. De buit is binnen dus kunnen we rustig ons tourtje afmaken.
Naast de diverse onderwater objecten is er nog niet zoveel te zien. De meeste vissen zijn i.v.m. de lage temperaturen nog niet actief. Tussen het speuren naar de eieren hebben we een paar grote baarzen gezien maar verder niets.
Wanneer we na een goed half uur weer boven water komen, leveren wij onze gevonden eieren in. Ei nr 1 is niet helemaal goed overgekomen er zijn alleen nog maar een paar schilletjes over…. Maar tóch krijgen wij een beloning, twee chocolade eieren!
Aan de praatjes te horen, heeft niemand het echt te koud gehad onder water en eenmaal in droge kleren is iedereen weer snel op temperatuur. Wij hebben vanmiddag nog een afspraak dus nemen we afscheid van de ploeg en gaan naar huis om de uitrusting te spoelen.
Hans bedankt dat je met me meedook als buddy. Ik blijf het bijzonder vinden als ik je zo onder water naast me zie zwemmen. Chris, Marja, evenementen commissie en Remco, dank voor de goede organisatie wij hebben top gedoken vandaag!
Welkom ABC-Dive
Vanaf 1 april is de duikschool, duikwinkel en het restaurant van Aqua Business Centre overgenomen door Remco en zijn vrouw. Chris en Marja kunnen het eindelijk wat rustiger aan doen. Maar we hoeven ze nog niet helemaal te missen. Ze gaan voorlopig nog wel even door met de duikvereniging.
Vanaf de overname bruist hét duikcentrum van hernieuwde energie. Een nieuwe naam: “ABC-dive”, De bus is voorzien van nieuwe belettering in de in de nieuwe huisstijl. Opfris trainingen voor de duikprofessionals. Daarnaast gaat ABC-dive zich in samenwerking met de Tuimelaar richten op het opleiden van duikinstructeurs. ABC-dive mag zich officieel 5 star PADI IDC Divecenter noemen! Remco en zijn team gefeliciteerd en succes met deze fantastische duikschool!
Ik stop als dive professional.
Wie mijn duik-log al wat langer volgt kan het niet zijn ontgaan dat ik het afgelopen jaar minder gedoken heb dan ooit. De reden is dat ik kamp met een knieblessure na een val op het ijs. Vooral tijdens het duiken heb ik hier nog steeds last van. Omdat ik vind dat je er 100% voor de cursisten moet zijn, wanneer je hen begeleid, lukt me dit niet meer en heb ik na zorgvuldige afweging besloten om mij terug te trekken als Padi professional en mijn Padi lidmaatschap niet meer te verlengen.
Dit betekent niet dat ik ga stoppen met duiken! Integendeel; als sportduiker ga ik gewoon door met duiken. Alleen is nu mijn hoogste brevet Master Scuba Diver.
Duik 270, Zandeiland 4 Vinkeveen met Mark
We hebben al een paar keer geprobeerd om een afspraak te maken om te duiken maar er was altijd weer iets waardoor we niet konden. Vandaag heb ik een vrije dag. Ik heb voor vanmiddag met Mark afgesproken om 17:15 na zijn werk.
De zon is om 17:30 onder gegaan, en om 17:45 als we het water in plonzen, is het al bijna helemaal donker . Na een kwartier is het volledig duister en zijn we volledig afhankelijk van onze duiklampen. Het water is nog best goed van temperatuur. Zo’n 12 graden. En ook zien we nog veel vis. Opvallend veel posjes gezien. Deze zie je overdag alleen weggedoken onder richeltjes. Maar in het donker zwemmen ze overal vrij rond. Echt groot zijn ze niet. Je zou ze bijna gewoon in je aquarium willen doen. (Doen we niet natuurlijk!) Helaas geen paling gezien maar wel diverse jagende zoetwater-kreeftjes.
We duiken eerst naar de botter en vervolgens naar de bus, dan de baggerboot, via het onderwaterhuis naar de wrakjes. Daar zie ik een dun touwtje hangen en ben nieuwsgierig. Dus volgen we het touwtje en halverwege zien we een bijzonder tafereeltje: een witte auto met aanhangwagen. Zo begroeid -met sponsjes en mosseltjes omgeven door inktzwart water- associeer ik dit plaatje met een Druizel auto uit Harry Potter. We volgen het touwtje nog een stukje verder naar een afgezonken catamaran. Het is hier 13 meter diep en het water is ook iets te koud voor mijn enkel 7 mm natpak.
Dus de hoogste tijd om naar wat minder diep water te zwemmen en zo duiken we langzaam richting de kant. Zo’n drie kwartier nadat we onder doken, steken we ons hoofd weer boven de wateroppervlakte uit. Alles is nu volledig donker en in de verte zien we lantaarnpalen over het water schijnen. Snel omkleden en de kachel in de auto op de hoogste stand om weer wat op te warmen.
Mark, dank. Het was was weer genieten onder water…..
Duik 269, Zandeiland 4 Vinkeveen, met Mark
Eind van de middag krijg ik een SMS-je van Mark. Of ik zin heb in een duikje? Dat heb ik eigenlijk altijd wel maar helaas niet altijd de tijd maar vanavond zou ik kunnen. We spreken op 19:00 uur af in Vinkeveen, bij aankomst is de parkeerplaats leeg! Dat is goed nieuws. Lekker in alle rust duiken.
Ons doel voor vandaag is vooral lekker relaxed duiken en als het even wil, hopen we een paar jonge baby snoekjes te spotten.
In Vinkeveen is een nieuw toilet gebouw geplaatst. Er is zelfs ruimte om je om te kleden en een koude buitendouche te nemen. Nu we toch het rijk voor ons alleen hebben, testen we direct maar even de nieuwe faciliteiten.
De toiletten zien er schoon en degelijk uit; echt een aanwinst. De capaciteit van de kleedhokjes lijkt mij erg aan de krappe kant en tijdens een normaal duikweekend zal je hier als duiker niets aan hebben. Maar als ik van de winter ga duiken lijkt het me perfect om met enige beschutting me hier te kunnen omkleden.
Maar goed; we komen om te duiken dus plons-plons en we liggen er in. Het water voelt fris aan maar is altijd nog zo’n 18 graden aan de oppervlakte en tot -7 meter 16 graden. Kom je dieper, dan daalt de temperatuur snel. Het wordt ‘s avonds al vroeg donker en onder water kan je dat goed merken. Het is al een beetje schemerig vooral als je wat dieper duikt. Maar gelukkig hebben we genoeg licht bij ons dus hoeven we niks te missen. Onder water is er momenteel veel te zien. Overal zwemmen er schooltjes vissen voorbij. Soms hele kleine visjes en dan weer een paar maatjes groter. Bij de bus ben ik weer onthutst over hoeveel er alweer gesloopt is. Waarom kunnen duikers er niet eens met hun tengels er van afblijven zodat anderen er nog jaren van kunnen genieten? Maar gelukkig wordt de bus tegenwoordig weer bewaakt. Geen melkert-baan maar een heuse snoek bewaakt de bus en wat mij betreft met ‘licence to bite’!
Na de bus een bezoek naar de botter. De temperatuur is hier ongeveer 14 graden. Het blijft een mooi gezicht, zo’n groot spookschip dat deels uit elkaar is gevallen op de bodem van de Vinkeveense Plassen. Nu zwemmen we door richting het oude duikgebied. We komen veel visjes tegen en zwemmen richting de vaargeul maar blijven daar natuurlijk ver van uit de buurt. Onderweg komen we nog meer scheepswrakken tegen (oude zeilbootjes). Vervolgens komen we in het gebied waar we andere jaren regelmatig babysnoekjes gespot hebben. Het is niet makkelijk om ze in het dichte groen te herkennen. Ik ben dan ook compleet verbaasd als Mark de eerste spot. Heel diep weggedoken in het groen. Je moet wel drie keer kijken om hem te zien. Het beestje hangt daar volkomen roerloos. Mark slaat een kruisje ten teken dat hij dat hij dood is. Maar dan gaat hij er – springlevend – toch ineens vandoor.
Even later spot ik nóg een babysnoekje in een wat opener gebied. Hij (of zij) heeft er geen problemen mee om even voor de camera van Mark te poseren. Veranderd zelfs nog even van set voor de tweede foto. (zie beide foto’s hierboven) We zwemmen inmiddels tussen de 3,5 en 5 meter diep en en zien dat het boven water steeds donkerder wordt. Tegen de tijd dat we bij de kant komen is het inmiddels 1 uur en 15 minuten later. We hebben nog genoeg lucht in de fles maar wat de temperatuur betreft, is het wat mij betreft wel genoeg geweest.
Wanneer we weer droge kleding aanhebben en de uitrusting weer netjes in de auto hebben liggen is het zo goed als avond. 21:05 uur (kerst komt steeds dichterbij of sla ik door?)
Mark bedankt voor de fantastische duik!
Rob Sol's Duiklogboek 